Poddając się badaniu USG z pewnością oczekuje się konkretnej diagnozy, najczęściej dotyczy ona zweryfikowania stanu zdrowia narządów wewnętrznych, bowiem badanie to obejmuje możliwość sprawdzenia jedynie tkanek miękkich.
Badanie USG brzucha jest całkowicie bezbolesne. Pacjent poddawany jest temu badaniu najczęściej w pozycji leżącej na plecach, odsłaniając miejsce, które ma zostać zbadane. Odpowiednie przygotowanie się pacjenta przed badaniem jamy brzusznej, jest także niezwykle istotne. Zaleca się stosowanie diety lekkostrawnej na jeden lub dwa dni przed badaniem, w dniu badania powinno się spożyć posiłek najpóźniej na pięć godzin przed badaniem.
Zastosowanie odpowiedniej diety niskotłuszczowej lub lekkostrawnej pozwala na ograniczenie produkcji gazów, które mogą skutecznie zasłonić obraz badanej tkanki, jest to szczególne ważne przy planowanych badaniach jamy brzusznej. wskazaniem do skierowania na takie badanie są najczęściej dolegliwości bólowe, problemy z trawieniem, powiększenie się narządów wewnętrznych, uczucie dyskomfortu pacjenta itp. Diagnozie w takich wypadkach poddawane są trzustka, woreczek żółciowy, nerki, wątroba, śledziona czy też żołądek. Lekarz weryfikuje zatem, czy nie powstały na nich jakieś zmiany chorobowe.
Wykonując badanie USG, lekarz ma możliwość dokonania oceny, czy narządy wewnętrzne istotnie są powiększone, zmienione chorobowo lub czy zwierają różnego rodzaju narośle lub guzy.
Badanie USG, jeśli jest wykonane prawidłowo, zapewnia otrzymanie rzetelnego obrazu badanego miejsca. Jeśli natomiast pacjent nie przygotował się do badania odpowiednio, np. poprzez nie zastosowanie się do diety, to badanie prawdopodobnie będzie trzeba powtórzyć. Przeciwwskazaniem do wykonania badania są różnego rodzaju otwarte rany na powierzchni skóry, powstałe np. w wyniku oparzeń.
Badanie jak już wspomniano, nie jest inwazyjne, co oznacza, że nie ingeruje się w organizm. Nie ma także konieczności podawania jakiegokolwiek leku bezpośrednio przed badaniem. Nie podaje się również kontrastów. badanie wykonywane jest w pozycji leżącej, zazwyczaj na plecach. Pacjent musi natomiast odsłonić badaną część ciała. Lekarz po posmarowaniu jej specjalnym żelem przystępuje do badania, przesuwając po powierzchni badanej niewielką głowicę, która przesyła sygnał radiowy do urządzenia z ekranem. Badanie jest całkowicie bezpieczne, nie emituje szkodliwego promieniowania, zatem nie należy obawiać się skutków ubocznych.
Lekarz wykonujący badanie, może sprawdzić stan wewnętrznych narządów poprzez obserwację obrazu na wyświetlonym ekranie. Urządzenie jest wyposażone także w klawiaturę, która umożliwia wybieranie funkcji zapisywania obrazu lub dokonania pomiaru badanego obszaru. W ten sposób lekarz otrzymuje informację o tym, jakiej wielkości jest dany narząd lub guz, który został zauważony w wyniku badania. Pomiar jest dokonywany na podstawie zebrania średnicy danego obszaru, a następnie uwiecznieniu go w formie zapisu liczbowego. Po wykonaniu takich czynności lekarz może stwierdzić, czy dany obszar istotnie jest zmieniony chorobowo.