Chirurg naczyniowy. Chirurgia naczyniowa to specjalizacja skupiająca się na leczeniu zaburzeń układu naczyniowego człowieka, naczyń tętniczych, żylnych i limfatycznych.
Chirurgia naczyniowa zajmuje się zwężonymi tętnicami, niedokrwieniem narządów, diagnostyką i leczeniem tętniaków, zakrzepicy żył głębokich i żylaków. Ponadto pomaga chorym z zespołem stopy cukrzycowej i z obecnością zatorów tętniczych. Jeśli wymagana jest dializoterapia, chirurg naczyniowy wytworzy przetoki tętniczo-żylne. Chirurgia naczyniowa znana była już starożytnym Egipcie, o żylakach pisano już w XVI w. p.n.e., pierwszych zaś operacji naczyniowych dokonano w starożytnych Indiach i Grecji. Współczesną chirurgię naczyniową datuje się na początek XIX w., kiedy to zaczęto naprawiać naczynia tętniczo-żylne. Metodę endowaskularną po raz pierwszy zastosowali Amerykanie w 1964 roku, wykonując przezskórną angioplastykę u chorej z niedokrwieniem kończyny dolnej.
Chirurg naczyniowy. Techniki operacyjne w chirurgii naczyniowej.
Chirurgia naczyniowa stosuje leczenie, wykorzystując metodę klasyczną operacji otwartej oraz techniki wewnątrznaczyniowe. Operacja wewnątrznaczyniowa przeprowadzana jest w znieczuleniu miejscowym. Pod kontrolą radiologiczną umieszcza się w odpowiedniej tętnicy tzw. śluzę naczyniową, umożliwiającą wsteczny przepływ krwi. Następnie poprzez odpowiednie prowadnice i cewniki wprowadzone przez tę tętnicę, lokalizuje się zmieniony chorobowo fragment naczynia. Najczęściej stosowanymi w chirurgii endowaskularnej metodami są przezskórna angioplastyka balonowa, implantacja stentu lub stentgraftów. Oprócz 
zabiegów przezskórnych, w ramach chirurgii naczyniowej, wykonuje się tzw. zabiegi klasyczne. Zmienione chorobowo naczynia są przez chirurgów preparowane i rozcinane, następuje np. usunięcie blaszki miażdżycowej i naczynie z powrotem jest zszywane. Techniki te wymagają znieczulenia ogólnego pacjenta, są bardziej inwazyjne, wiążą się z dłuższym okresem rekonwalescencji.
Chirurg naczyniowy. „Pajączki” – czy jest to symptom choroby, czy jedynie defekt kosmetyczny?
Jedną z chorób chirurgii naczyniowej są „pajączki”. Są to czerwono- niebieskie drobne żyłki pojawiające się na nogach. Jest to zmartwienie wielu młodych kobiet, przez nie, noga nie wygląda estetycznie. „Pajączki” są zazwyczaj pierwszym objawem niewydolności żylnej, towarzyszy im ból, ciężkość, zmęczenie i obrzęki nóg. Występowanie „pajączków” i poszerzonych żył podskórnych zdarza się u 80% kobiet w różnym przedziale wiekowym. Do tego schorzenia przyczyniają się przede wszystkim niektóre zabiegi kosmetyczne oraz poddawanie nóg na działanie ciepła, oraz wysokiej temperatury (gorące kąpiele, długotrwałe opalanie się). Na rozwój choroby wpływa długotrwałe stanie lub siedzenie, dziedziczenie oraz zmiany hormonalne występujące podczas cyklów miesięcznych czy w czasie ciąży.
Chirurg naczyniowy. Jak wygląda leczenie „pajączków”? W pierwszym etapie choroby należy wykonać kompresjoterapię, czyli zastosowanie specjalnych wyrobów uciskowych, tj. pończoch, rajstop czy podkolanówek. Wskazana jest aktywność fizyczna oraz pozbycie się zbędnych kilogramów, rzucenie palenia. Pamiętajmy, że stosowanie różnego rodzaju suplementów diety zmniejsza jedynie obrzęk nóg, ale nie wzmacnia je. Więc czas na specjalistę. Lekarz borykający się z pajączkami to chirurg naczyniowy lub angiolog (flebolog). On to dokładnie oglądnie nogę oraz zleci dalsze leczenie indywidualnie do stopnia zaawansowania schorzenia. Nieleczone pajączki nie tylko wyglądają nieestetycznie, ale mogą sprawić ból, a w konsekwencji mogą doprowadzić do pewnych powikłań.